Дали треба да се молиме за самоубијците?

ДАЛИ ТРЕБА ДА СЕ МОЛИМЕ ЗА САМОУБИЈЦИТЕ?

 Доколку некој од денешна перспектива погледне во светлото на светите списи и во учењето на светите отци, ужасна слика се открива пред очите. Гледаме дека, не познавајќи Го Бога или отпаднувајќи од Него, цело несреќно човештво станува самоубиствено, зашто душата, која Го познава Бога во овој живот, не е кадарна да премине во вечниот. Првиот човек –  Адам (кој прв направи самоубиство), создаден како прво бессмртно суштество од Создателот на сè добро, се отсече од Бога, изворот на доброто и бесмртноста. Со неговиот прекршок, тој засекогаш се откина себеси од животот во Бога. И иако Адам живееше долги години по неговиот грев, тоа беше живот подложен на расипништво, континуирано умирање и приближување близу смртта, до мракот на пеколот.

Бог одново го создава секој оној, кој ќе пристапи кон мистеријата на крштевањето, враќајќи ја бладодатта на Светиот Дух, создавајќи живот вечен, повторно соединувајќи се со Него. Секоја личност има момент во кој треба да избира меѓу животот или смртта.

Животот се наоѓа во Христа, во Неговата света Црква, во нејзините свети Тајни, во исполнувањето на Божјите заповеди, во светата Причест и во молитвата заедно со Него. Смртта се состои во тоа да се биде одделен од Христа и Неговата Црква, во прекршување на заповедите и правење гревови.